دلیل استفاده از بست های نایلونی چیست؟
بست های نایلونی یا پلی آمید مثل پیچ‌ها، واشرهای تخت، پیچ‌های سر شش گوش، فاصله‌دهنده مهره‌های شش گوش و غیره از جمله محصولات پر تقاضا در دنیای پلاستیک هستند. بسیاری از افراد بست های نایلونی را انتخاب می کنند چون ارزان تر و شناخته شده تر از بسیاری از بست های پلاستیکی دیگر هستند. برای بسیاری از کاربردها، اتصال دهنده های نایلونی به خوبی کار می کنند. با این حال، نایلون دارای چند نقطه ضعف هم هست که ممکن است باعث از کار افتادن بست های نایلونی در شرایط مختلف شدید شود.
تاریخچه نایلون ها:
نایلون اولین بار در اواخر دهه 1930 توسط والاس کاروترز در DuPont توسعه یافت و به عنوان پارچه در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1939 معرفی شد. بیشتر تولید نایلون در جهان هنوز در صنعت نساجی برای پارچه استفاده می شود. از سال 1939، نایلون در محصولات متنوعی مانند مسواک، فرش و لاستیک کامیون گنجانده شده است.
نایلون 6/6 یک درجه محبوب برای اتصال دهنده های نایلونی است. این یک پلیمر نیمه کریستالی است که دارای نواحی کریستالی در یک ماتریکس بی شکل است. این یک پلی هگزامتیلن آدیامید است که در آن گروه آمید -(-CO-NH-)- پیوند هیدروژنی را بین زنجیره های پلی آمید ایجاد می کند.
در حالی که بیشتر تولید نایلون 6/6 در جهان برای پارچه استفاده می شود، همچنین یک رزین مهندسی گرمانرم مهم است که به شکل میله ای یا برای قالب گیری تزریقی اکسترود شده و برای تولید اتصال دهنده های نایلونی از جمله پیچ های ماشینی، مهره ها، واشرها، اسپیسرها، یاتاقان ها، استفاده می شود. چرخ دنده ها و یراق آلات با این حال، شرایطی وجود دارد که بست های نایلون 6/6 قطعاً انتخاب مناسبی برای کاربردهای مهندسی نیستند.
چرا نباید گاهی از نایلون ( پلی آمید ) استفاده کرد؟
در اینجا لیستی از شش دلیل اصلی برای عدم استفاده از اتصال دهنده های نایلونی را بیان میکنیم:
رطوبت:
نایلون یا پلی آمیدها رطوبت رو جذب میکنند ، به این معنی که آب را از محیط اطراف جذب می کند. ترکیب پلاستیک با معلق شدن مولکول های آب بین مولکول های ماده تغییر می کند. با گذشت زمان نایلون 6/6 به طور قابل توجهی متورم می شود و شروع به تخریب می کند. بست های نایلونی قطعا برای استفاده در آب یا اطراف آن توصیه نمی شود.
مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش:
نایلون 6/6 در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم نیست. هنگامی که در معرض نور خورشید قرار گیرد به مرور زمان خواص فیزیکی و مکانیکی بست های نایلونی کاهش می یابد. آنها اغلب زرد و شکننده می شوند.
مقاومت شیمیایی:
نایلون 6/6 به طور کلی از نظر شیمیایی مقاوم نیست. در اسیدها و هالوژن هایی مانند فلوئور و کلر عملکرد ضعیفی دارد. کمی بهتر از کتون ها (استون، کافور) و هیدروکربن های هالوژنه (تتراکلرید کربن، دی کلروبنزن) مقاومت می کند. استفاده از آن با این مواد شیمیایی توصیه نمی شود.
دما:
نایلون 6/6 دمای سرویس مداوم 223 درجه فارنهایت (121 درجه سانتیگراد) دارد. بست های نایلونی برای استفاده در اجاق ها و یا در تماس با آب در حال جوش توصیه نمی شوند. تفلون (PTFE) انتخاب بسیار بهتری است.
برای خرید تفلون نسوز پی تی اف ای اینجا کلیک کنید
اشتعال پذیری:
نایلون 6/6 دارای درجه بندی UL 94 V-2 است. 94V-2 یک درجه بندی تست UL است که در آن یک نمونه آزمایشی مشخص شده در عرض 60 ثانیه پس از دو بار استفاده ده ثانیه ای از شعله با شعله سوزاندن متوقف می شود. بست های نایلونی در تماس با شعله به جای سوختن ذوب می شوند. اگر یک برنامه به مواد غیر قابل اشتعال نیاز دارد، نایلون 6/6 توصیه نمی شود.
استحکام بالا:
پلاستیک هایی که به اندازه کافی قوی هستند تا جایگزین فلزات شوند، تقاضای زیادی دارند. استحکام کششی نهایی نایلون( 6/6) 10000 PSI است. این مقدار بی دلیل کم نیست، زیرا سایر پلاستیک های مهندسی رایج مانند PVC و پلی پروپیلن دارای استحکام کششی نهایی به ترتیب 9580 و 5800 PSI هستند. با این حال، بست های نایلونی مطمئناً قوی ترین بست های موجود نیستند و به اندازه بست های فلزی قوی نیستند. استحکام کششی نهایی FR4/G10 45000 PSI است. چدن دارای UTI 29000 PSI و مس با 31900 PSI و آلومینیوم دارای UTI 43500 PSI است. نایلون 6/6 در مواقعی که به استحکام بالاتری نیاز است توصیه نمی شود و قطعاً به عنوان جایگزینی برای فلز نیست.
بست های نایلونی یا پلی آمید مثل پیچ‌ها، واشرهای تخت، پیچ‌های سر شش گوش، فاصله‌دهنده مهره‌های شش گوش و غیره از جمله محصولات پر تقاضا در دنیای پلاستیک هستند. بسیاری از افراد بست های نایلونی را انتخاب می کنند چون ارزان تر و شناخته شده تر از بسیاری از بست های پلاستیکی دیگر هستند. برای بسیاری از کاربردها، اتصال دهنده های نایلونی به خوبی کار می کنند.
