نحوه ی تشخیص پلیمرهای مختلف از روی سوختن آنها
با استفاده از روش های مختلف میتوان پلاستیک ها را شناسایی کرد . یکی از این راه ها آزمایش سوزاندن است که نسبت به رنگ دود و بوی حاصله و باقیمانده مواد میتوان به اطلاعات مهمی دست یافت .
بسیاری از پلاستیک‌ها شبیه به هم هستند، اما ما در اینجا نگاهی دقیق‌تر به برخی از روش‌های استفاده از تست سوزاندن خواهیم داشت. لطفا توجه داشته باشید، این آزمایش باید در محیط صنعتی انجام شود و نه در خانه، زیرا باید پروتکل ایمنی مناسب رعایت شود. سوختن پلاستیک ها می تواند بخارات سمی ایجاد کند و قطرات پلاستیک بسیار داغ هستند
عوامل مختلفی را بعد از مشاهده میتوان ثبت کرد مانند :
- رنگ
- احساس
- بافت
- آیا وقتی شعله احتراق گاز برداشته می شود، مواد آزادانه در هوا می سوزد یا خیر
- رنگ شعله
- بو
- وجود قطرات مذاب و رنگ یا خواص دود
- آیا شناور خواهد شد؟
- تغییر رنگ خط چین
اولین کاری که باید انجام دهید این است که تعیین کنید آیا این ماده یک ترموپلاستیک است یا یک ترموست.
آزمایشی که انجام میدهید باید در محیطی با تهویه خوب باشد و امکانات و تجهیزات ایمنی وجود داشته باشد .
یک میله فلزی یا شیشه ای، برای مثال یک میله همزن را تا دمای 500 درجه فارنهایت/260 درجه سانتیگراد گرم کنید. آن را روی نمونه فشار دهید. اگر ترموپلاستیک باشد ذوب می شود اما اگر گرماسخت باشد ذوب نمی شود.
ترموپلاستیک ها
در اینجا چند ترموپلاست رایج و راه هایی که ممکن است بتوانید آنها را شناسایی کنید، آورده شده است.
ABS
ABS وقتی از منبع گرما استفاده می شود بوی تند می دهد. شعله زرد با لبه های آبی است و نمی چکد. هنگامی که منبع شعله برداشته شود و بوی تند و گس ادامه یابد، ABS به سوختن ادامه می دهد، رنگ شعله همان زرد با لبه های آبی است و مواد می چکد. سرعت سوختن آهسته است و دود سیاه همراه با دوده وارد هوا می شود.
نایلون 66
نایلون 66 یک ماده پلاستیکی مایل به سفید است. نسبتاً سخت است و نمی توان آن را با ناخن خدشه دار کرد. وقتی می سوزد بوی پشم یا موی سوخته می دهد. شعله آبی با نوک مایل به زرد است. علاوه بر این، هنگام اعمال شعله، مواد چکه می کند. پس از برداشتن منبع شعله به آرامی به سوختن ادامه خواهد داد.
پلی کربنات
پلی کربنات بوی استر معطر ضعیف و شیرینی می دهد. رنگ شعله نارنجی است و هنگامی که شعله به کار می‌رود از کامپیوتر می‌چکد. دود سیاه است و دوده را به هوا می ریزد.
پلی پروپیلن
هنگامی که شعله به کار می رود و رنگ شعله آن زرد است، پلی پروپیلن بوی تند می دهد. پس از برداشتن منبع شعله به سوختن ادامه می دهد و بوی شیرینی از آن خارج می شود. شعله در این نقطه آبی با نوک زرد است . در حالی که به آرامی به سوختن خود ادامه می دهد قطرات ایجاد می کند. هنگام خم شدن، ورق پلی پروپیلن روی خط چین سفید می شود. جالب اینجاست که PP در آب شناور است.
PTFE
PTFE یک فلوروکربن است. بسیار سفید است و حالتی مومی دارد. همچنین نسبتا نرم است. می توانید آن را با ناخن شست خود خدشه دار کنید. یک تکه PTFE بدون استفاده از شعله، بوی ضعیف موهای سوخته را می دهد. هنگام اعمال شعله، مواد چکه نمی کند. PTFE یکی از کمترین ضرایب اصطکاک را در بین تمام ترموپلاستیک ها دارد. هنگامی که به سطحی مالش می شود، به راحتی می لغزد اما به خوبی ساییده نمی شود.
ترموست، پلی استرها
وقتی می سوزند، بوی اسید هیدروکلریک می دهند و شعله به رنگ زرد است. قطره ای وجود ندارد. پلی استرها ضد شعله هستند. وقتی منبع شعله برداشته شود، مواد به سوختن ادامه خواهند داد. بوی آن نامشخص است اما شعله به رنگ زرد با لبه های آبی است.قطره ای وجود ندارد و مواد به آرامی می سوزند. پلی استرها با اعمال شعله ترک خورده و می شکنند.
فنولیک ها
بوی فرمالدئید و فنل بدون شعله است. وقتی منبع شعله وجود دارد مواد بوی فنل و چوب یا کاغذ می دهند. رنگ شعله زرد است و مواد چکه نمی کند. منبع گرما ممکن است باعث ترک خوردن فنولیک شود.
تفلون پی وی دی اف نیز هنگام سوختن تغییر شکل میدهد و بوی استیک از خود متساعد میکند
بسیاری از پلاستیک‌ها شبیه به هم هستند، اما ما در اینجا نگاهی دقیق‌تر به برخی از روش‌های استفاده از تست سوزاندن خواهیم داشت. لطفا توجه داشته باشید، این آزمایش باید در محیط صنعتی انجام شود و نه در خانه، زیرا باید پروتکل ایمنی مناسب رعایت شود. سوختن پلاستیک ها می تواند بخارات سمی ایجاد کند و قطرات پلاستیک بسیار داغ هستند.
